drawing ON FEAR

σήμερα ξύπνησε νωρίς.βαθειά ανάσα.παράθυρα ανοιχτά.ήλιος.όνειρα ξεπερασμένα.μικρά
νυχτερινά ατυχήματα.διασχίζει με προσοχή τη διαπεραστική ησυχία.αισθάνεται σχεδόν.
ανάβει,κάθεται,δε σκέφτεται τίποτα.κινήσεις αργές.σιωπές παντού.επαναλαμβάνει μικρές
λέξεις.ταξιδεύει.τίποτα δεν είναι τίποτα.λυγμός.πόνος.τρόμος.ξαφνική αντίληψη.και μια σπάνια εγκατάλειψη.κατευθείαν.από την άκρη της καρδιάς.διέγερση φοβερή ανασηκώνει το
σώμα.ότικατάλαβε,ψέμμα,θυσία εξαφανισμένη.
αφηρημένη κι άμορφη.σκέψη,πράξη,ανάγκη,
μοίρα.πανάκριβη.κι ανεξήγητη.ψιθυρισμοί μιας αδιεκδίκητης ζωής.τρομερής κι άδικης.
πικρά ανηλέητης.δε μίλησε.γιατί δε μπορεί να μιλήσει.γιατί έχει πάντα μιαν άλλη σκοτεινιά.πουθενά δεν υπάρχει.με μιαν απάνθρωπη προαίσθηση.πως δεν γεννήθηκε,δεν αγάπησε,δεν θα πεθάνει.αμετάφραστος στα μάτια των άλλων.και άλαλος.αγκαλιάζει τους αξεσκέπαστους φόβους του.
αυτός που μονάχα.και τίποτα δεν έδειξε.ποτέ δε φώναξε.πόσο θέλει να περιτριγυριστεί.να μεταμορφώσει και να μεταμορφωθεί.ποιός μπορεί;αδίσταχτη τυραννία.πολύτιμη και μαύρη τον τυλίγει.με μια τρυφερή μουσική.
κι ένα σιωπηλό φιλί.
δεν είπε..