


Καλοκαιρι.Σαν.Μερες απειρες.Mεσα στα ματια μου στριμωχνονται,τελικα δεν εχω,και μαλλον,και ακομα,καθηλώνομαι,για ωρα,οχι απαραιτητα,τιποτα,για πολυ ωρα,ασφαλεια οχι,στιγμες με τριγυριζουν,ανοιγουν το στομα τους,κοροιδευτικα, με φτυνουν,με σκεπαζουν ολοκληρο,με ενα παχυ στρωμα,δε με αφηνουν,παντα
δε με,τοσο πολυ και πολυ κοντα,τοσο μακρια και πολυ μακρια,κι οπως στριφογυρναω,σαν να αρχιζει,γυρναω,το βλεπω,μιλαω,και τοσο δεν ειναι δικο μου,και
αναμενω,αφουγκραζομαι,βομβος πολυ κοντα τωρα,εχει πλησιασει πολυ κοντα τωρα,δεν ειναι δικο μου και ποτε δεν ηταν,εγω που τοσο πολυ,και νιωθω,μα
με μια ανατριχιλα,τσακισμενη,ξαφνικα μεσα στα ματια μου,αδυνατος σαν φαντασμα,σαρωμενος,απο ψυχρη ατυχια,τη πληγη πιανω,μαυρα βαθη,βυθιζομαι,εχω
συνηθισει να ζω,χωρις,και δε ζω,βυθιζομαι,σβυνω καθε βραδυ,βραδυ γαλανο,σβυνω καθε σκεψη,απομακρη ηρεμια,σβυνω καθε λεξη,απογυμνωνομαι,παρελθον το,μελετω το βαθος,συννεφα μαζευονται,πολλα συννεφα,οχι αλλο παρελθον,βελη φευγουν,διασχιζουν
και χαρτογραφουν τις χαμενες εποχες μου,τοτε που,γεματος με,και αδειος απο,παντα αδειος απο,για νεους κινδυνους,για αγνωστους,και για ενα μακρινο αστερι
που ποτε δεν εμαθα τ'ονομα του,ερημια,σβησμενες λεξεις,ερημια,ακυρωμενος,επισης με φυλακιζω μεσα,αν ημουν στους ουρανους,σχεδον θα ειχα βρει,μεσα απο,στην αλλη μερια,στο πρωινο φως,αντι να,αλλα η τυχη εφερνε παντα εμπρος μου,ξανα και ξανα,σελιδες κενες,δακρυα μεγαλυτερα απο τα ματια,ουτε καν,τιποτα εκτος απο
και η αλλη εκδοχη,την αλλη εκδοχη,πρεπει να,μακρια απο τα σιωπηλα,αποτομα,απο τα σιωπηλα σημεια των αναμνησεων,να κυλησω,μακρια απο,αλλη εκδοχη να,τη
στιγμη που βαφτιζω το ολισθηρο,το αποτελουμενο απο πολλα διαφορετικα και αναγνωριζω την αιτια,μεταξυ Σκυλλας και Χαρυβδης,τι σημαινει να κινεισαι,μεσα σε δρομους,τελευταια απαντηση,αναμεσα στο πονο,και στον γνωριμο φοβο,σκονη,σκονη,σκονη,κοιταζω τον ουρανο,για ποιο
λογο,που δεν υπαρχει πια,που να τον γυρεψω,για να γινω αλλος,εγω που υπηρξα,που να τον γυρεψω,καθως χρειαζομαι,που δεν υπαρχει πια,για να γινω αλλος,εγω
ο οποιος,εγινα οτι δεν,εγω που δεν εχω που..
δε με,τοσο πολυ και πολυ κοντα,τοσο μακρια και πολυ μακρια,κι οπως στριφογυρναω,σαν να αρχιζει,γυρναω,το βλεπω,μιλαω,και τοσο δεν ειναι δικο μου,και
αναμενω,αφουγκραζομαι,βομβος πολυ κοντα τωρα,εχει πλησιασει πολυ κοντα τωρα,δεν ειναι δικο μου και ποτε δεν ηταν,εγω που τοσο πολυ,και νιωθω,μα
με μια ανατριχιλα,τσακισμενη,ξαφνικα μεσα στα ματια μου,αδυνατος σαν φαντασμα,σαρωμενος,απο ψυχρη ατυχια,τη πληγη πιανω,μαυρα βαθη,βυθιζομαι,εχω
συνηθισει να ζω,χωρις,και δε ζω,βυθιζομαι,σβυνω καθε βραδυ,βραδυ γαλανο,σβυνω καθε σκεψη,απομακρη ηρεμια,σβυνω καθε λεξη,απογυμνωνομαι,παρελθον το,μελετω το βαθος,συννεφα μαζευονται,πολλα συννεφα,οχι αλλο παρελθον,βελη φευγουν,διασχιζουν
και χαρτογραφουν τις χαμενες εποχες μου,τοτε που,γεματος με,και αδειος απο,παντα αδειος απο,για νεους κινδυνους,για αγνωστους,και για ενα μακρινο αστερι
που ποτε δεν εμαθα τ'ονομα του,ερημια,σβησμενες λεξεις,ερημια,ακυρωμενος,επισης με φυλακιζω μεσα,αν ημουν στους ουρανους,σχεδον θα ειχα βρει,μεσα απο,στην αλλη μερια,στο πρωινο φως,αντι να,αλλα η τυχη εφερνε παντα εμπρος μου,ξανα και ξανα,σελιδες κενες,δακρυα μεγαλυτερα απο τα ματια,ουτε καν,τιποτα εκτος απο
και η αλλη εκδοχη,την αλλη εκδοχη,πρεπει να,μακρια απο τα σιωπηλα,αποτομα,απο τα σιωπηλα σημεια των αναμνησεων,να κυλησω,μακρια απο,αλλη εκδοχη να,τη
στιγμη που βαφτιζω το ολισθηρο,το αποτελουμενο απο πολλα διαφορετικα και αναγνωριζω την αιτια,μεταξυ Σκυλλας και Χαρυβδης,τι σημαινει να κινεισαι,μεσα σε δρομους,τελευταια απαντηση,αναμεσα στο πονο,και στον γνωριμο φοβο,σκονη,σκονη,σκονη,κοιταζω τον ουρανο,για ποιο
λογο,που δεν υπαρχει πια,που να τον γυρεψω,για να γινω αλλος,εγω που υπηρξα,που να τον γυρεψω,καθως χρειαζομαι,που δεν υπαρχει πια,για να γινω αλλος,εγω
ο οποιος,εγινα οτι δεν,εγω που δεν εχω που..
8 comments:
Κι εσύ σκατά μικρέ μου,τις μέρες αυτές?
Εμείς τρίσκατα χ 7...
Υπομονή :-)
Aχ!
Υπομονή,ναι..
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι 3x7=21 *απλά μ'αρέσει αυτός ο αριθμός)...
Σωστός ο μαύρος γάτος!
Αλλά μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για σκατά διαθέσεις...Οπότε 21 σκατοδιαθέσεις είναι too much,ακόμη και για Δαιμόνια...
Τα-σε υποψιαζόμαστε για χαρτόμουτρο :-Ρ -7.
Άσχετο-και συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου GGL.
Μαύρε Γάτε ΔΕΝ έχεις blog???
σε μένα, ρε μαλάκα. (και) σε μένα.
όχι άλλο παρελθόν
Αυτό πόνεσε.
Αλλά και η αλήθεια το ίδιο κάνει ρε γαμώτο.
I have been looking for sites like this for a long time. Thank you! stop smoking aids Mudd shoes kaitlyn Cell phone plans compare rates
Post a Comment