η αγαπη δεν ειναι ΖΑΛΗ



δεν ειναι ανθος που ΜΕΘΑΕΙ



απο το φιλι της ΑΝΟΙΞΗΣ



μυρωμενο τραγουδι που ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ



πανω στη σαρκα ΓΛΥΚΑ



η αγαπη ειναι φοβος











































































δεν ειναι ΣΩΜΑ



που ζηταει να βρει ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ



τρυφερη αυρα που ΛΙΚΝΙΖΕΙ



τα νοσταλγικα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ



ειναι ποταμι που ΠΕΡΝΑΕΙ



μεσα απο τα μαυρα ΛΙΒΑΔΙΑ



αγριος αγερας που σπαζει τα ΚΛΑΔΙΑ



στους κηπους και τα ΟΝΕΙΡΑ



δεν ειναι ζαλη η ΑΓΑΠΗ



δεν ειναι σιγανη ΦΩΤΙΑ



ουτε χωραει στα ΚΛΕΙΣΤΑ



στα σιγουρα ΒΡΑΔΙΑ



βγαινει ΕΞΩ



και χτυπιεται με τον ΔΑΙΜΟΝΑ



παλευει ολη ΝΥΧΤΑ



στα αναμμενα ΑΛΩΝΙΑ



βαδιζει στα ΤΥΦΛΑ



πανω στο τεντωμενο ΣΥΡΜΑ



οταν κατω απ'τα ποδια ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΙ



τα κοφτερα ΦΑΡΑΓΓΙΑ



ομως δεν ειναι ζαλη η ΑΓΑΠΗ



αγαπη ειναι ο ΤΡΟΜΟΣ



που η ζωη μετραει το ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ



απ'το
} σκοταδι {
θΑΝΑΣΗς κΩΣΤΑΒΑΡΑς{η αΓΑΠΗ δΕΝ εΙΝΑΙ ζΑΛΗ}
5 comments:
καλή βδομάδα
:-)
ταξίδι;
ταδείδι;
ταξείδος;
τι;
[κι ένα "καλό" από μπροστά...]
Πάντα επίκαιρο το ερώτημα «τι είναι αυτό που το λένε αγάπη?» ή τι δεν είναι αυτό…
Καλη βδομαδα lif:)
μακαρι Δημητρη μου
[if wishes were diamonds]
καπως ετσι pasta
owo...wraio blog...prwtoporiako post
Post a Comment