τώρα που
δεν μπορώ

παρά να με
θυμάμαι
μόνο, ξέρω
δεν ήταν έτσι

τίποτε δεν
ήταν
αλλιώς έγιναν
όλα

η μαρτυρία
μου
ασαφής
τι υπεκφυγές

τι
συγκαλύψεις
σε λόγια

σε γραφτά
και σε
φερσίματα

αλλά πώς
να τα πω
και φαντασίας
καμώματα
όλα αυτά;

δε γίνεται

πώς να αναιρέσω
μια κατάθεση
πώς να διευκρινίσω
μια ζωή;

το ειπωμένο
με εκδικείται

κι ανεξιχνίαστο
μένει πάντα
το υπαρκτό

σίγουρα κάτι
μου διαφεύγει

κάτι που
λάθος το έζησα
και λάθος με έζησε

κι όλο και
σκοτεινιάζει
γύρω μου
κι όλο και
σκοτεινιάζει

πού βρίσκομαι;

τι ώρα να 'ναι;
βΥρΩν λΕοΝτΑρΗς- ΙΙ
δεν μπορώ

παρά να με
θυμάμαι
μόνο, ξέρω
δεν ήταν έτσι

τίποτε δεν
ήταν
αλλιώς έγιναν
όλα

η μαρτυρία
μου
ασαφής
τι υπεκφυγές

τι
συγκαλύψεις
σε λόγια

σε γραφτά
και σε
φερσίματα

αλλά πώς
να τα πω
και φαντασίας
καμώματα
όλα αυτά;

δε γίνεται

πώς να αναιρέσω
μια κατάθεση
πώς να διευκρινίσω
μια ζωή;

το ειπωμένο
με εκδικείται

κι ανεξιχνίαστο
μένει πάντα
το υπαρκτό

σίγουρα κάτι
μου διαφεύγει

κάτι που
λάθος το έζησα
και λάθος με έζησε

κι όλο και
σκοτεινιάζει
γύρω μου
κι όλο και
σκοτεινιάζει

πού βρίσκομαι;

τι ώρα να 'ναι;
βΥρΩν λΕοΝτΑρΗς- ΙΙ
4 comments:
όπως και να το δει κανείς, ο συνδυασμός της μάπας του συχωρεμένου με τους Antony & The Johnsons και τον Βύρωνα Λεοντάρη, ε, είναι ολίγον σουρεαλισμός! Ασχέτως αν φοράμε τη λέξη αυτή πια σε οποιαδήποτε μαλακία βλέπουμε... εδώ υπάρχει λόγος σοβαρός!
Εδω μεσα υπάρχει πάντα λογος Μποσκο μου.Και συνδυασμοι.Τους αφήνω να κυκλοφορούν άφοβα.Οπως η λίμνη τις παπαρούνες;)
Μεχρι να διαβασω το κειμενο
ξεχασα τι ελεγε στην αρχη ρε γαμωτο.
Κατι για το Χριστοδουλο δε λες?
Συ ειπας:)
Post a Comment