rIDING tHE cLOUDS [ιχνογραφωντας τους ψιθυρους της πολης] Chromatic Sequence

Πώς σας ήρθε η ιδέα να φτιάξετε το γκρούπ; Γνωριζόσασταν από παλιά;
Mε τα περισσότερα από τα παιδιά όντως γνωριζόμασταν από παλιά αλλά η ιδέα του σχήματος τέθηκε μέσα μου περισσότερο με βάση τον ήχο που είχα στο μυαλό μου.

Το όνομα πως προέκυψε;
Έψαχνα για ένα όνομα αφενός εύηχο και αφετέρου ενδεικτικό του τι σημαίνει μουσική και τέχνη. Chromatic Sequence σημαίνει χρωματική ακολουθία που με τη σειρά της σημαίνει τη διαδοχική επανάληψη νοτών η συγχορδιών με διαφορά ημιτονίου (τη μικρότερη που έχουμε στη δυτική μουσική). Θεωρητικά αυτή η επανάληψη μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον και να καλύψει όλο το ηχητικό φάσμα. Κάπως έτσι μεταφορικά και η ζωή - ακόμα και στις πιο μικρές τις στιγμές- μπορεί να γεμίσει με τέχνη η να μετουσιωθεί σε τέχνη.

Ποιές είναι οι μουσικές, οι λέξεις, οι εικόνες -κλειδιά που σας έχουν σημαδέψει;
Δε θα κουραστώ ποτέ να λέω ότι τα πράγματα που με έχουν καθορίσει είναι αυτά που περνάνε από τη ζωή σχεδόν ανεπαίσθητα – μια κουβέντα μ' έναν άνθρωπο, η ενέργεια ενός χώρου ή μια απροσδιόριστη ανάμνηση. Αυτά γεννούν, αυτά αλλάζουν, αυτά προτείνουν.

Τι είναι επιτυχία;
Επιτυχία είναι να μπορώ να κάνω αυτό το οποίο νιώθω ότι είμαι “ταγμένος” να κάνω, και μέσα από αυτό να συμβαλλω στην προσωπική εξέλιξη έστω και ενός ατόμου.

Και αποτυχία;
Αποτυχία είναι η εστίαση στον δημιουργό και όχι στο έργο, στο “παίρνω” και όχι στο “δίνω”.

Έκθεση , φήμη, καταξίωση. Νιώθετε πώς έχουν σχέση με την ουσία της τέχνης;
Μιλώντας για τέχνη η για κάποιους καλλιτέχνες που μας έχουν αγγίξει αυτό σημαίνει ότι με κάποιο τρόπο αυτοί έφτασαν στην αντιληψή μας. Αυτό έχει να κάνει και με τη φήμη τους και με την καταξιωσή τους και με την εκθεσή τους, όποιες και να είναι αυτές. Άρα ειναι σημαντικό για τον καλλιτέχνη να τα έχει αλλά με την ωριμότητα της διαχειρίσης τους. Η τέχνη είναι προσφορά και αυτό σημαίνει ότι ο αποδέκτης είναι εξίσου σημαντικός αν όχι σημαντικότερος του δημιουργού. Η προβολή του καλλιτέχνη είναι το απαραίτητο όχημα μεταφοράς των “δεδομένων”. Η χρήση της για τη δική του ματαιοδοξία έχει να κάνει μόνο με αυτόν και όχι με την ουσία της ανταλλαγής που είναι η τέχνη.

Ποιά είναι η αποψή σας για τις αλλαγές που έχει επιφέρει το internet στην εξέλιξη των μουσικών πραγμάτων; Είστε αισιόδοξοι;
Μόνο θετικοί και μόνο αισιόδοξοι! Το internet είναι ένα πανίσχυρο όπλο που μπορεί να αποβλακώσει, να διαφθείρει, να παραποιήσει και να διαστρεβλώσει, αλλά και να ενώσει, να ξεσηκώσει, να ενεργοποιήσει και να πληροφορήσει. Ο Ιπποκράτης έλεγε οτι και καθαρό νερό να παραπιείς θα αρρωστήσεις οπότε.. διαλέγουμε πλευρά, διαλέγουμε κίνητρα, διαλέγουμε ενέργεια!

Ως γκρούπ έχετε ασκηθεί σ' ένα τρόπο δουλειάς που απαιτεί ομαδικότητα και συνεργασία. Πότε θεωρείτε πώς αυτή η διαδικασία εμπεριέχει ρυθμό και αρμονία;
Όταν όλα τα άτομα του σχήματος καταθέτουν την αυθεντικοτητά τους με τον ίδιο σκοπό. Δεν έχει σημασία τι δρόμο θα πάρει ο καθένας- αυτή είναι και η ομορφιά. Αρκεί να έχουμε στο μυαλό μας οτι πάμε προς τον ίδιο στόχο.

Έχετε ηλεκτρονική σελίδα στο myspace όπως τα περισσότερα συγκρότήματα και τραγουδιστές. Κατά πόσο είναι σημαντικός ο ρόλος της ή κατά πόσο υπερεκτιμημένος;
Για ένα καινούριο σχήμα όπως εμείς και ειδικά αφού το άλμπουμ μας ειναι self-release είναι εξαιρετικά σημαντικός. Η προσωπική άμεση επικοινωνία είναι πάντα αξεπέραστη αλλά το myspace γίνεται υπέροχο μέσο για να φτάσεις και σε αυτό. Πολλούς από τους ανθρώπους που επικοινωνούμε τους έχουμε γνωρίσει και προσωπικά κάτι που δε θα γινόταν αλλιώς.

θέλουν και μπορούν οι νέοι μουσικοί της γενιάς σας να ξεχωρίσουν στην διεθνή μουσική σκηνή;
Γιατί όχι; Νομίζω οτι η “παγκοσμιοποίηση” το καθιστά εφικτό πια αρκεί να υπάρχει όραμα και διάθεση για πολύ δουλειά!

Ποιά είναι η καθημερινότητα σας, πέρα από τη μουσική;
Ζώ, μαθαίνω, αναζητώ.

Τι ετοιμάζετε για τα live στο Kinky-kong;
θα είναι μια παράσταση σε 2 (κυριολεκτικά) επίπεδα αφού οι μισοί θα είμαστε κάτω και οι άλλοι μισοί επάνω! Τη μουσική συνοδεύουν 2 παράλληλες προβολές και σε συνδυασμό με τη live καμερα και τις τηλεοράσεις του παταριού θα έλεγα οτι είναι ένα εντελώς οπτικοακουστικό project.

Στην Αρχη..

στην αρχη ηταν η σιωπη
και μετα ο Θεος εφτιαξε το Λογο
για να δει τον εαυτο του να ζυμωνεται μεσα στη ποιηση
και καθε λεξη ηταν ενα στολιδι πανακριβο
και η σιωπη αγκαλιασε το λογο σα μανα
και ο λογος αγκαλιασε τη σιωπη σα παιδι
και ηρθε η στιγμη να φυγει το παιδι.
και εφυγε.
και αφου περπατησε 6 μερες
σταματησε την εβδομη για να κοιταξει πισω.
και κοιταξε.
και ειδε οτι στο καθε του βημα
χαραζε κοσμους και συμπαντα στην οψη του απειρου
και απο καθε αυλακια ξεπεταγοταν ζωη.
κι οτι καθε που εκλεινε τα ματια εφερνε το σκοταδι
και καθε που τα ανοιγε εφερνε το φως.
κι οταν καθισε να ξαποστασει αναζητησε τη σιωπη.
μα η σιωπη ηταν
7 μερες μακρια
7 αιωνες μακρια
7 ζωες.
και οταν το καταλαβε τιναχτηκε τρομαγμενος
και κινησε συθεμελα την υπαρξη του.
κι ετσι γεννηθηκε ο φοβος.

Πότε γνώρισες-ουσιαστικά- την Αθήνα;
Από τότε που κατάλαβα ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος και ηλικίας είμαστε φτιαγμένοι απο το ίδιο υλικό.

Ποιά είναι η αγαπημένη σου διαδρομή;
Βράδυ στην Πανεπιστημίου.

Στο αστικό τοπίο σε τι συνήθως συγκεντρώνεται η προσοχή σου;
Που αλλού; Στους ανθρώπους.

Η αγωνία και οι δυσκολίες της πόλης κατά πόσο σε επηρεάζουν;
Έχω μάθει όπως όλοι μας να λειτουργώ έτσι οπότε μάλλον δε νιώθω άμεσα την πίεση.

Πως θα ήταν η ιδεατή πόλη για εσένα;
Με πολυ πράσινο.

Τι σου φέρνει στο νου ο όρος "πόλη";
Το ποιήμα του Καβάφη.

Ποιός είναι ο αγαπημένος προορισμός σου;
Τα κατάβαθα της υπαρξής μου.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη δυσκολία αυτής της πόλης;
Θεωρώ οτι μιλώντας εγώ γι αυτό προσβάλλω τους ανθρώπους που τη βιώνουν πραγματικά δύσκολα όπως οι άστεγοι και οι άποροι.

Πως οραματίζεσαι την Αθήνα του μέλλοντος;
Έχοντας βρεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι τις ευκολίες που έχουμε όλοι εμείς.

Στιγμη

κλεινω τα ματια μου
τη ωρα αυτη
και αφουγκραζομαι
ξανα τη γη
κρατησου μεσα μου
μη λες γιατι
τ' αστερια επεσαν
χωρις ευχη
ζεστος αντιλαλος
μες στην καρδια
οι νοτες που εβγαλα
απο την φωτια
μην κοιμηθεις αποψε
μην κοιμηθεις
το φως μη χασεις της
στιγμης αυτης
τι ειναι η ζωη
αερας στο προσωπο
και στα μαλλια
μιαν αυρα που ερχεται
και φευγει μακρια

και τοτε καταλαβαν
που ηταν ολοι; ποιοι ηταν ολοι;
τι σημαινε αραγε "εγω, "εσυ "εκεινος";
κανεις δεν υπηρχε για να χτυπησει τα σημαντρα στις εκκλησιες
κανεις για να λατρεψει και να λατρευτει.
το καθετι ηταν ενα αρχαιο ρουχο πολυφορετο
που εντυνε ενα σωμα γυμνο πια.
ολογυμνο.
και ποσο γελασαν με τον φοβο
που ηταν απλως η σκια μιας
σκιας που δεν υπηρξε ποτε..
και οι λεξεις ξαναγιναν ποιηση.
και οταν ξημερωσε η ογδοη μερα
δε νυχτωσε ποτε πια.

[Mini Proust]

Ποιο ταλέντο θα ήθελες να είχες;
Κοινωνικότητα.

Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα πράγμα στον εαυτό σου, ποιό θα ήταν αυτό;
Όλοι είμαστε τέλειοι με τις ατελειές μας.

Τι ή ποιος είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σου;
Η ζωή η ίδια σε όλες της τις εκφάνσεις.

Ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο επίτευγμά σου;
Οτι κατάλαβα νωρίς πως η ζωή είναι απόλυτα θέμα προσωπικών επιλογών.

Πού θα ήθελες να ζείς;
Σε μια υβριδική τοποθεσία μεταξύ πόλης και φύσης.

Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να πεθάνω χωρίς να καταλάβω ποιός είμαι.

Τι αντιπαθείς περισσότερο;
Την επιβολή και την ανελευθερία.

Πότε και πού υπήρξες ευτυχισμένος;
Η ευτυχία είναι επιλογή. Έχω επιλέξει να είμαι ευτυχισμένος.

Σε ποιές περιστάσεις ψεύδεσαι;
Όταν το ψέμα είναι αναπόφευκτο για τη δική μου ή των άλλων ψυχική ισορροπία και δε βλάπτει κανέναν. Προσπαθώ ποτέ.

Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείς κατά κόρον;
Δε το έχω σκεφτεί ποτέ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι;
Σε μέρος με πολλά πολλά δέντρα ή θάλασσα.

Για ποιο πράγμα έχεις μετανιώσει;
Έντονα για τίποτα.

Ανακαλύπτουμε σήμερα πιο έντονα από κάθε άλλη φορά το τραγούδι και τη μουσική,
ως μια σύνοψη αυτού που ονομάζουμε εκδηλώσεις της ζωής, να είναι παραδομένο εδώ και καιρό στη ανέμπνευστες συμπληγάδες των δισκογραφικών εταιρειών και στις λιτανείες των κάθε λογής διαμεσολαβητών,παραπαίωντας ανάμεσα στο κύλισμα στη λάσπη της νυχτερινής διασκέδασης και στις χαμηλοβλεπούσες αβαρίες των εκπροσώπων του απ' όλες τις "όχθες".

Αντιλαμβανόμαστε επίσης τα τελευταία χρόνια, ένα κύμα από νέους ανθρώπους που ασχολούνται με το χώρο της τέχνης, να επιζούν, παραδόξως, από τα corporate σεμενάκια και τις εκδοχές των γερασμένων παρεών που, ακόμα, διαφυλάττουν αυτιστικά το ζωτικό τους χώρο, και να συσπειρώνονται σε καλλιτεχνικούς πυρήνες βασισμένοι στην έννοια της συμμετοχής και της αλληλεπίδρασης, να διαμορφώνουν με αξιοπρέπεια και σοβαρότητα
το δικό τους πλαίσιο και να δίνουν τον τόνο ενός νέου ήθους στα πράγματα.

Αυτά σκεφτόμουνα καθώς συνομιλούσα με τον Γιώργο Στεφανακίδη,
τον ιθύνοντα νού πίσω από τη μουσική ομάδα των Chromatic Sequence
εχτές και παρακολουθώντας το live τους στο Kinky-Kong, τ'οποίο είναι
ήδη γνωστό στους παροικούντες την alternative μουσική Ιερουσαλήμ
της μικρής μας πόλης. Έχω την αίσθηση πως οι Chromatic Sequence και το cd τους
7 Μέρες Μακριά (τ'οποίο το διαθέτουν κι από το myspace τους) θα μας απασχολούν για καιρό, όχι μόνο γιατί έχουν δομήσει ενα εξαιρετικής δύναμικής μουσικό σύμπαν,
όσο γιατί δείχνουν πως όταν υπάρχει άποψη, ταλέντο και μουσικό όραμα
η διεστραμένη άποψη των δισκογραφικών εταιρειών και των γερασμένων τραγουδιστικών
πουλέν τους σχετικά με τη μουσική κατάσταση μπορεί να πάει να συνεχίσει να ψάχνει τον Θωμά. Εμείς θα προτιμήσουμε τη Μουσική.
(και τους Chromatic Sequence βεβαίως βεβαίως;-)

[οι Chromatic Sequence live στο Kinky Kong, Αβραμιώτου 6-8 Μοναστηράκι, σήμερα κι αύριο*]