και συνειδητοποίησα ποσος καιρός έχει περάσει από την αρχική φάση του blogging, το 2005, τότε που καμιά κατοσταριά ομόκεντροι κύκλοι πλέαμε στο διαδίκτυο σαν αδιαμόρφωτες -ακόμα- επιθυμίες, σαν pixelιασμένα εκτοπλάσματα γεμάτα πολιτισμικές νευρώσεις και επικολυρικούς θριάμβους (monitor was our playground, ναι, ναι;-), σαν μεταμοντέρνοι ηλεκτρονικοί λαχαναγορίτες (sic) που είχαμε βαρεθεί τον ομογενοποιημένο πολτό της εποχής και σκάβαμε με μανία τη διαδικτυακή μας κρύπτη.
στα διαλείμματα (των πόστ) βέβαια λέγαμε και καμμιά κουβέντα παραπάνω;-)
τώρα ξέρω πια πως αυτό το ηλεκτρονικό sampling ήταν αρκούντως σφριγηλό, σύγχρονο και -υγιώς-καυλωμένο. τα τότε πόστ ήταν γεμάτα από χαρισματικό ηλεκτρισμό, ακομπλεξάριστη άποψη, χαριτωμένο ξερολισμό, ανεπιτήδευτη αναίδεια, απ' ότι δηλαδή θα έπρεπε να διακρινεται ένα ορθά ακηδεμόνευτο ηλεκτρονικό patchwork τόσο πολλών διαφορετικών απόψεων χαρακτήρων, αισθητικών, ιδεολογιών, κτλ.

κι ύστερα ήρθαν οι (επώνυμες) μέλισσες;-)
τις οποίες στην αρχή τις έθελξε όλος αυτός ο ιδιότυπος ηλεκτρονικός εξιμπισιονισμός, ο οποίος δεν έπασχε ούτε από το άγχος του ταμείου, ούτε από ιδιοτελείς αντινομίες, ούτε από πολυποίκιλες εξαρτήσεις και ο οποίος απλώς νοσταλγούσε την απόδραση από τη κορπορατική νεύρωση και από τις καιροσκοπικές μεταμέλειες των διακριτικών προσαρμογών του μιντιακού πλήθους.
βέβαια μέχρι ν' αφήσουν behind them τα πενιχρά κατάλοιπα συμπεριφορών -οι εξυπνότεροι- άργησαν οικτρά. και το μπλογκικό χάσμα που ανοίξανε, ευθύς εγέμισε με troktikάνθη. αλλά αυτό είναι μιαν άλλη ιστορία και το ποστίδιο τούτο που θέλει να διαπνέεται από ένα μεταμπλογκικό ουμανισμό (sic) επιλέγει να μην ασχοληθεί:-)
λοιπόν, έχουμε και λέμε.
μικρά κόκκινα φώτα περνούν από τον μπλογκικό ουρανό
και εγώ αρχίζω ν' απαριθμώ αγαπημένα ιστολόγια.
http://amvro.blogspot.com/ αποδημητικός. ονειροπόλος. πέρα από τον νοητικό φορμαλισμό.
http://nonc.wordpress.com/ και http://lenonce.wordpress.com/ σισύφειος. αυτόχθονας της ηδονής. γενναιόψυχος.
http://raresteak.wordpress.com/ ευφυής ρομαντικός.
http://athento.wordpress.com/ ρομαντικός. σκέτο. (και σβήνει συνέχεια τα photoblog του. τον καταγγέλω!;-)
http://sensualmonk.blogspot.com/ ευγενής. αισθητής. έδειξε τη δυνατότητα.
http://faggotantinational.blogspot.com/ μετεφηβικός εκρηξιγενής διασπορέας.
http://gerodimos.blogspot.com/ ισοκρατημένος αναλυτής. ρεαλιστής.
http://greektrans.blogspot.com/ ένδοξη.
.
http://onedrawingperday.blogspot.com/ το πολύπλευρο βλέμμα.
http://www.loucret.blogspot.com/ η καταραμένη γοητεία των post-οκτάβων.
http://ioudas.com/ οι έσχατες αμόλυντες λέξεις.
http://teloskosmou.blogspot.com/ πανάχραντο close-up.
http://xomeritis.blogspot.com/ ανεπαίσθητη αισθηματική αγωγή.
http://petefris.blogspot.com/ einstein on acid.
http://ouming.blogspot.com/ παραισθητικό rollercoaster που τρυπώνει βαθιά.
http://sraosha.blogspot.com/ πορφυροί σημειολόγοι.
http://kourouna.blogspot.com/ σιδηρόνους.
http://arxediamedia.blogspot.com/ ανυπέρβλητο ψηφιακό overdose.
http://maskesiliou.blogspot.com/ poetic marquess.
http://kuk.blogspot.com/ blog-slanger. απύθμενος.
http://kkmoiris.yooblog.gr/ try Again. fail again. fail better.
http://vitamo.blogspot.com/ unglamorous heart-hipster.
http://old-boy.blogspot.com/ επίμονος κηπουρός λέξεων.
http://pleistokenon.blogspot.com/ ο γδούπος από τα φτερά ψηφιακών πεταλούδων.
http://artattackgr.blogspot.com/ ανεξουθένωτος τεχνογράφος.
http://schottkey.blogspot.com/ παθιασμένος αποδελτιωτής της popculture κράμπας.
http://xastetoulaxistoneikosikilaseoktomeres.blogspot.com/ αυτού εξοχότης.
http://lespritdelescalier.blogspot.com/ pixel-Alice σε dirty-chic καλούπι.
http://iphimedea.blogspot.com/ παρενδυτική απαισιόδοξη. ενίοτε.
http://mhulotsnothingdays.blogspot.com/ ενισχυτής τόνου. συνένοχος.
http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.com/ το (καταβάθος) τρυφερό υφάδι μιας παιδικής καρδιάς.
http://vlemma.wordpress.com/ χειρουργικός ψυχαναλυτής του πραγματικού.
http://magicacooking.wordpress.com/ αυτοσχέδια ρεμίξ αληθινής ζωής.
http://thehorror-thehorror.blogspot.com/ να γράψετε ξανά. αν γίνεται.
http://www.reality-tape.com/ ακατάβλητη ψηφιακή πόλη.
http://tovytio.wordpress.com/ ρεμπέτης των αδένων, εμπύρετος εραστής των λ-έξεων, πλανεμένος εμπειριστής.
http://akri.blogspot.com/ πάμφωτη eryxεπικράτεια.
http://beastkom.blogspot.com/ ευάγωγος θραυσματικός.
http://vjockey.blogspot.com/ παραμένοντας vissionaire.
http://niketasp.blogspot.com/ αθώος. του αίματος.
http://still-ill-.blogspot.com/ ο μπλέ καθρέφτης.
http://manolisvardis.wordpress.com/ αφηγητής δια-θέσεων.
http://naftilos.blogspot.com/ αποδομώντας την εποχή της προσομοίωσης.
http://xpsilikatzoy.wordpress.com/ το ενθουσιώδες reggae της δίψας για ζωή.
http://reporjazz.wordpress.com/ αυτός που επι-στρέφει.
http://enteka.blogspot.com/ ο αγαπημένος λίσταρχος.
http://nonprivatelife.blogspot.com/ grande ομολογημένος.
http://elawyer.blogspot.com/ witty τσουνάμι
http://elawyer.blogspot.com/ witty τσουνάμι
http://gayrightsgreece.blogspot.com/ το σταθερό κύμα.
http://hommesweethomme.wordpress.com/ στον απόηχο των αόρατων εικόνων.
http://jirashimosu.blogspot.com/ φαντασμαγορικός ψιθυριστής.
http://hotel-iris.blogspot.com/ υποδόρια πληρότητα.
http://achilleasrazblog.blogspot.com/ λάτρης της φασματικής λεπταισθησίας.
http://olialaz.blogspot.com/ προικισμένη exposed.
http://pitsirikos.blogspot.com/ flamboyant ντοκιμαντερίστας της παρανοϊκής πραγματικότητας.
http://radicaldesire.blogspot.com/ η νέα αγάπη:-)
απεταξάμην τους μπλογκικούς τηλεοπτικογενείς
αλμπίνους και τον παρατρεχάμενο εσμό τους?

απεταξάμην τη πρόσκαιρη αναμέτρηση με τη ξεπερασμένη τηλεοπτική
οπτική και τα ηθικολογίζοντα παραφερναλιά της;
το ηλεκτρονικό ταξίδι μας έδωσε τη δυνατότητα να μετασχηματίσουμε,
να δονήσουμε τις βεβαιότητες, να αντιπαρατεθούμε στονν κατακλυσμό
των αδρανών καρτ ποστάλ της ανάγνωσης της πραγματικότητας.

αγάπες;
ας συνεχίσουμε*
20 comments:
:-))))
:-)
Το 2005 έκανα την μοναδική και άτεχνη, ανασκόπηση μπλογκαρίσματος της ζωής μου. Η ιστορία είχε ξεκινήσει το 2003.
Τότε νιώθαμε πως κάτι καινούργιο ξεκινάει. Μετά από 4 χρόνια κολυμπάμε στα ..., αυτά που εσύ λες επώνυμους.
Πρώτα οι επώνυμοι είχαν το φόβο του νέου μέσου γιατί το θεωρούσαν ανεξέλεγκτο, μετά σιγά-σιγά το "αγκάλιασαν" με στόχο να το πνίξουν κι αυτό, όπως έχουν πνίξει οτιδήποτε άλλο.
Όσοι αντέχουμε ακόμα, μάλλον από έναν μαζοχιστικό τσαμπουκά το κάνουμε. Ίσως και επειδή πιστεύουμε πως δεν έχουμε κι άλλη οδό έκφρασης.
αυτό το ιδιότυπο μόρφωμα η ιστολογόσφαιρι σίγουρα έχει , όπως και η πραγματική ζωή τους ιδεαλισμούς της και τις ευαισθησίες της..
μ'αρέσει η ανάρτηση όχι για το όποιο κτητικο-ανασκοπικό του απολογισμό του, αλλά γιατί κρύβει γνήσιο ενδιαφέρον.
μια απορία που δεν μπορώ να απαντήσω (..)
τα Blogs ποιος τα έφτιαξε? και φαντάσου αυτός τι θα έχει να πει!
ας πούμε τα fora ξέρω οτι η PhP τα 'εχει'.. αλλά τα ιστολόγια μου είναι ποιότητα άγνωστη ακόμα για κάποιο λόγο
καλή συνέχεια
Ναι εχεις δικιο kuk μου(οπως παντα;-)
Εχω την αισθηση Ιουδα μου πως αυτο ηταν αναποφευκτο ετσι κι αλλιως.
Το θεμα ειναι η στενομυαλια και η tech-μικροαστικοτητα με την οποια αντιμετωπιζουν το μεσο η πλειοψηφια αυτων. Βεβαια δε μπορεις να περιμενεις τιποτα περισσοτερο απο μεσοκοπους(νοητικα)βετερανους και από λοιπους αυτομαστιγωμενους. ετσι εμαθαν, ετσι πραττουν.
Τα μπλογκς ειναι ακομα ενδιαφεροντα μεσα στη πλημμυριδα των σοσιαλ μιντια γιατι αποτελουν νησιδες αυλης εκφρασης με ενα τροπο διαφορετικο και πιο αδεσμευτο απ' οτι τα ξαδερφια τους στο real world.
Εισαι σιγουρος πως η αλλη οδος εκφρασης πληρει τον ορο εκφραση?(οπου ανθουν τα επιχειρηματικα μοντελα αργει να ξημερωσει. εκφραστικα μιλωντας;-)
Αυτο ειναι σιγουρο ideal μου.
Για τα υπολοιπα wikipedia;-)
Την ώρα που διάβαζα το κειμενό σου, ο εγκέφαλός μου πάτησε το play και άκουγα συγχρόνως μουσική.
We were never being boring,
we had too much time to find for ourselves
we were never holding back worrying that time would come to an end.
;)
Ετσι, ναι!.
Απτοητα διαστημοπλοια μεχρι ρανιδος
;-)
τόσο χρήσιμη η λίστα σου (για το παρόν και το μέλλον...)
η οποια ειναι υποκειμενικοτατη:-)
Σαφέστατα και όχι. Η άλλη οδός είναι προφανέστατα μια καλοστημένη παγίδα δημοσιότητας/ωφελιμισμού. Γι αυτό και μιλάω για τσαμπουκά μαζοχιστικό να επιμένουμε εδώ στα blogs. Γιατί όπως και να το κάνεις έχει ένα μαζοχισμό το πράγμα, όταν βλέπεις το πλήθος να ασχολείται με τις αηδίες των μήντια και συ να προσπαθείς να αρθρώσεις δυο διαφορετικές κουβέντες.
Εξαρταται παλι. Γιατι μπορει η αλλη οχθη να ειναι στη πλειοψηφια της κακοπληρωμενοι τιποτολογοι, αλλα κι απο δω δε φυονται αποκλειστικα εκπαγλα φυντανια.
Εγω νομιζω πως ειναι καιρος για μια ισοκρατημενη μπλογκομιντιακη μεταπολιτευση (θα ανανεωνε και το γαγγραινιασμενο κυτταρο των μεσων και το αυτιστικο διαδικτυακο περιχαρακωμα ενιοτε)
Anapneoume akoma, s' eyxaristw!
Χεχε, αναπνεουμε κι επι-μενουμε;-)
Φιλια!
Σύμφωνο με βρίσκεις. Κι από εδώ προβλήματα και τα φυντάνια-φυντάνια. Εξ ου και κάποιοι εξακολουθούμε να είμαστε επιλεκτικοί στις διαδικτυακές μας συναναστροφές.
Το τραγούδι με το οποίο οι pet shop boys έκαναν την υπέρβαση, κατά την ταπεινή μου άποψη.
Η ανάρτηση μου άρεσε για τον ίδιο λόγο που πάντα μου άρεσε το "Being boring". Είναι ένα σπάταλο labor of love :-)
Καλή συνέχεια.
Χεχε, ακριβως;-)
ἀκόμη.
[εὐχαριστῶ ποὺ μὲ θυμᾶσαι, γλυκό μου ἀγόρι]
ένα καθυστερημένο φιλί
;-)
μουμπλε-μουμπλε, καποιος γκουγκλαριζε;-)#bigbrother_mode
Post a Comment