Ποιος λόγος καθησύχασε

τη βία τ' ουρανού

τη μονοπόδαρη
αστραπή
την αστραπή
την πιο μικρή
από τις άλλες

και την πανέμορφη,
την πράσινη αστραπή;

Και ποιος το
αιώνιο σύθαμπο
καθάρισε, για να
φανεί η πατρίδα
της φωτιάς και πιο
ψηλά το κράτος
της ομίχλης;

Για να φυσήξει
σαν πνοή ο
πρώτος άνεμος,
να βγει στη θάλασσα
του φεγγαριού το πλοίο;

Ποια πόρνη εξημέρωσε
τον γιο των κοπαδιών,
εκείνον που δεν
μοιάζει με κανέναν,
μαθαίνοντάς του
κάθε τέχνη της γυναίκας;

Χαρίζοντάς του
απλόχερα επιθυμίες
των θεών, μα πιο
απλόχερα τη μοίρα
των ανθρώπων.

Φορέματα δεν
πέφτουνε στους ώμους
της ούτε λινά εσώρουχα
το στήθος της σκεπάζουν,καμιά κορδέλα δεν της δένει τα μαλλιά˙
μόνο η ανάσα της
σαν ράντισμα βροχής
τον κόσμο μαλακώνει.

Ποιος βασιλιάς
άφοβα είδε την αυγή
ν' ανασκιρτά σαν
φως έξω απ' τον ήλιο;

Απ' τη στιγμή που του έδεσε γερά τον αφαλό η ίδια μαμή που αφαλόκοψε την κτίση,χτυπούσε, λένε,τις καμπάνες
για το κέφι του.

Κανείς δεν ήτανε
να του αντισταθεί,
και η περηφάνια του,
ένα μπόι πιο ψηλή,
περνούσε πάνω από
το γέλιο και τη λύπη.

Aγριος ταύρος δυνατός, λένε, ο πόθος του
νύφη παρθένα δεν παρέδωσε σε γάμο.

Σφίγγα, λιοντάρι,
χερουβείμ, γυπαετός,
(σκυφτό το
πνεύμα πάνω απ' το
κεφάλι μου)

ένα κομμάτι γης
που τους θεούς
τάχα με τους
ανθρώπους αδερφώνει.
(Η μούρη του χωμένη στα χαρτιά μου.)

-Πάλι τα ίδια φίλε μου;
Πάλι στους μύθους
ψάχνετε να βρείτε
πώς έγινε η
κόμη αστερισμός;

Αφήστε πια τα εν αρχή
και τις κοσμογονίες,
ανοίξτε και καμιά εφημερίδα να δείτε λόγος τι θα πει,
ποια είναι η πόρνη,
ποιος ο βασιλιάς

ποια η κυρία των μαχών

το άστρο των θρήνων˙

στα γεγονότα
αγαπητέ,

στα γεγονότα

Οι κάτοικοι του
ορίζοντα θερίζουν
βρώμη δίπλα
απ' τις ψυχές˙

μικρογραφώντας τα βουνά
φέρνουνε πιο κοντά
τις κορυφές με
την καρδιά τους.

Oμως τον μήνα των σκιών,
καθώς στομώνουν ένα ένα τα δρεπάνια, σκουπίζουν
τον ιδρώτα απ' τις παλάμες
τους, ντύνονται ρούχα
καθαρά κι εκεί, στον
δρόμο του άρματος,
προτού οι τροχοί τη σκόνη
ξεσηκώσουν, χύσουν
κρασί, κόβουν στη
μέση το ψωμί
και το αφήνουν.

Μισό για πρωτοσέλιδο,
μισό για επιφυλλίδα.

Τα γεγονότα, προπαντός.
[...τα γεγονότα]
φRee



μπLoGGers

τη βία τ' ουρανού

τη μονοπόδαρη
αστραπή
την αστραπή
την πιο μικρή
από τις άλλες

και την πανέμορφη,
την πράσινη αστραπή;

Και ποιος το
αιώνιο σύθαμπο
καθάρισε, για να
φανεί η πατρίδα
της φωτιάς και πιο
ψηλά το κράτος
της ομίχλης;

Για να φυσήξει
σαν πνοή ο
πρώτος άνεμος,
να βγει στη θάλασσα
του φεγγαριού το πλοίο;

Ποια πόρνη εξημέρωσε
τον γιο των κοπαδιών,
εκείνον που δεν
μοιάζει με κανέναν,
μαθαίνοντάς του
κάθε τέχνη της γυναίκας;

Χαρίζοντάς του
απλόχερα επιθυμίες
των θεών, μα πιο
απλόχερα τη μοίρα
των ανθρώπων.

Φορέματα δεν
πέφτουνε στους ώμους
της ούτε λινά εσώρουχα
το στήθος της σκεπάζουν,καμιά κορδέλα δεν της δένει τα μαλλιά˙
μόνο η ανάσα της
σαν ράντισμα βροχής
τον κόσμο μαλακώνει.

Ποιος βασιλιάς
άφοβα είδε την αυγή
ν' ανασκιρτά σαν
φως έξω απ' τον ήλιο;

Απ' τη στιγμή που του έδεσε γερά τον αφαλό η ίδια μαμή που αφαλόκοψε την κτίση,χτυπούσε, λένε,τις καμπάνες
για το κέφι του.

Κανείς δεν ήτανε
να του αντισταθεί,
και η περηφάνια του,
ένα μπόι πιο ψηλή,
περνούσε πάνω από
το γέλιο και τη λύπη.

Aγριος ταύρος δυνατός, λένε, ο πόθος του
νύφη παρθένα δεν παρέδωσε σε γάμο.

Σφίγγα, λιοντάρι,
χερουβείμ, γυπαετός,
(σκυφτό το
πνεύμα πάνω απ' το
κεφάλι μου)

ένα κομμάτι γης
που τους θεούς
τάχα με τους
ανθρώπους αδερφώνει.
(Η μούρη του χωμένη στα χαρτιά μου.)

-Πάλι τα ίδια φίλε μου;
Πάλι στους μύθους
ψάχνετε να βρείτε
πώς έγινε η
κόμη αστερισμός;

Αφήστε πια τα εν αρχή
και τις κοσμογονίες,
ανοίξτε και καμιά εφημερίδα να δείτε λόγος τι θα πει,
ποια είναι η πόρνη,
ποιος ο βασιλιάς

ποια η κυρία των μαχών

το άστρο των θρήνων˙

στα γεγονότα
αγαπητέ,

στα γεγονότα

Οι κάτοικοι του
ορίζοντα θερίζουν
βρώμη δίπλα
απ' τις ψυχές˙

μικρογραφώντας τα βουνά
φέρνουνε πιο κοντά
τις κορυφές με
την καρδιά τους.

Oμως τον μήνα των σκιών,
καθώς στομώνουν ένα ένα τα δρεπάνια, σκουπίζουν
τον ιδρώτα απ' τις παλάμες
τους, ντύνονται ρούχα
καθαρά κι εκεί, στον
δρόμο του άρματος,
προτού οι τροχοί τη σκόνη
ξεσηκώσουν, χύσουν
κρασί, κόβουν στη
μέση το ψωμί
και το αφήνουν.

Μισό για πρωτοσέλιδο,
μισό για επιφυλλίδα.

Τα γεγονότα, προπαντός.
[...τα γεγονότα]
φRee



μπLoGGers
sΤαΥρΟς ζΑφΕιΡιΟυ-πΕΡΙςςΟτΕρΟι μΥθΟι
13 comments:
Η πιο αξιοπρεπής προσέγγιση και η λιγότερο αλαζονική κατά τη γνώμη μου.
Τώρα αυτό ήταν...ενημερωτικό (sic) ποστ; ;^)
ποιο είναι αυτό το υπέροχο τραγούδι;
εκπληκτική τεχνική, οι κομμένες εικόνες κολάζ, οι κινούμενες εικόνες με τις λέξεις!
εξαιρετικό, χίλια μπράβο!
Χεχε,καμμια αλαζονεια. Εχω την αισθηση ομως πως πρεπει να καταδειξουμε και τους εκδοτικομιντιακους Καισαρες που εδω και 20 χρονια αλωνουν και παραναλωνουν τη δημοσια σφαιρα εντελως αποθρασυμενοι και απο ενοχοποιημενοι πια.Α ρε Μπομπολα πτωχε μου Επονιτη!:-)
Εχεις καμια καλυτερη ιδεα,mpamp μου?;-)
(σου αρεζε?:)
Ετσι,ετσι συνεχισε με τον ιδιο ενθουσιασμο;-)
Άμα είσαι γνήσιος καλλιτέχνης έχεις τον τρόπο να εκμαιεύεις ή καλύτερα να διαμορφώνεις το καλό και το ωραίο ακόμη και μέσα απ' το...απαίσιο! Τα σέβη μου! (μπούχτισα πια με τις φιλοφρονήσεις, αλλά δεν μου πάει ν' αφήσω στεγνό το σχολιάκι...)
Δεν ξερω αν ειμαι γνησιος ή καλλιτεχνης bosco μου παντως Αγγελικη Μπουμπουκα ή Ξενια Κουναλακη λεω να μη γινω ακομα;-)
Εγω αγαπη μου ζω για την ημερα που θα δω τον τρισμεγιστο Σταυρο Ψυχαρη να κλεινει το ματι στους σφοδρους διαδρομισμους του Χρηστου,και του ιδιου του του εαυτου, ν'ανακαλυπτει πως δε θα γλιτωσει απο το ζοφο του αγνωστου που ολους μας περιμενει στη γωνια,και αφου αναστεναξει μεταφυσικα και δυσθυμα,να κλεισει τα ματια στον ανεμο και ν'αναλογιστει πως οτι ερχεται φευγει κιολας,at the end.Mετα συγχωρησεως;-)
Respect! j'adore j'adore j'adore...
έσβησα τρεις φορές αυτό που έγραψα ... γιατί δεν ξέρω πως να το πω ...
χωρίς λόγια και τα σύννεφα για αφιέρωση
Αγαπητη..αγαπητη:-)
Κοίτα να δεις που μου τη λες κιόλας! "Άσσσσ'τα κάτω και φύγε!" Καλό το χθεσινοβραδινό γέλιο με τον μητσιbosco!
Πόσο υπέροχο μπορείς να κάνεις το μίζερο να φανεί? Αυτό λέγεται τέχνη!
Τ'αφηνω λοιπον!
Και φευγω;-)
Πως το ελεγε ο Jonathan Cowe?
"Τι ωραιο πλιατσικο!" τα χρυσα μου:-)
(αυτος ο πολυΘΕΜΑτικος Θεμος τι ευφυης συνεχιστης που ειναι,ευγε-ευγε!)
Καταπληκτικό! πολύ μου άρεσε!
όσο για τον Ψυχαρη... κι εγώ, αλλά δε θέλω να σε απογοητεύσω...
Post a Comment