αν το θαύμα της ημέρας
είναι ν' αγαπάς τη μέρα
με τη σάρκα με το
αμάρτημα τον έρωτα
της νυχτός το θαύμα είναι
τίποτε να μην αγαπάς
κανέναν έρωτα καμιά
γλύκα της μέρας
είναι του έρωτα το θαύμα
τίποτε να μην αγαπάς
απ' των άστρων τ' ανοίγματα
να μη μαθαίνεις τίποτε
να μην ξέρεις
να μη ζεις
και να μη φαίνεσαι
να 'σαι η φλόγα
και σε τίποτε να μην υπάρχεις
είναι ν' αγαπάς τη μέρα
με τη σάρκα με το
αμάρτημα τον έρωτα
της νυχτός το θαύμα είναι
τίποτε να μην αγαπάς
κανέναν έρωτα καμιά
γλύκα της μέρας
είναι του έρωτα το θαύμα
τίποτε να μην αγαπάς
απ' των άστρων τ' ανοίγματα
να μη μαθαίνεις τίποτε
να μην ξέρεις
να μη ζεις
και να μη φαίνεσαι
να 'σαι η φλόγα
και σε τίποτε να μην υπάρχεις
pIERRE jEAN jOUVE
-nada-
6 comments:
Καλησπέρα, καλησπέρα...περασα να ρωτήσω πώς τα πάς ....
ριτς
Καλά, αγαπητη μου.
Καλη βδομαδα.
Μ'άρεσε πολύ το κείμενό σου. Ειδικά η παγωμένη Αλάσκα της υποκρισίας :-)
:-)
Μια memory production machine σε καλημερίζει.
(The only thing that I am good at...)
Μια spring like a perhaps hand σε καλησπεριζει, απο εδω.
(without breaking anything:-)
Post a Comment