απ'οτι προηγηθηκε

τιποτε δεν ηταν δικο μου

αυτο ειναι ενα παιχνιδι

πως μπορει καποιος να νιωσει καποιον δικο του;

με λεξεις διατεθειμενες κι ανεξελεγκτες. αφειδως

ο Α χαμογελα

γενικα, το σωμα μ'εμποδιζει

τωρα ειμαι ηρεμος

χρησιμοποιω και εμφανιζω

και ποσο δυσκολο ειναι ν'αγκαλιασουμε

νομιζω. οτι εχω

οπως αυτο, οπως αυτο, οπως αυτο

εξαντλω μα δε συμπιπτω

κατω απο την επιφανεια υπαρχουν
πολλα λεπτα χαρακτηριστικα

εκτος κι αν ο καθενας αποφασισει να συναντησει

ο Β κοιταζει και μου κανει νοημα

θα μπορουσα να ειχα, να εχω, θα εχω

τα ματια μου ειναι μια πυλη για την καρδια

αφανεις, απροσδιοριστοι κι εξαρτημενοι

σ'ενα καρφι. με δυναμη πανω σ'ένα μεγαλο καρφι

υπαρχουν αραγε διαφορετικοι;

μεχρι πριν δυο χρονια αυτο το. παρα πολυ

Ο Γ θυμαται για λιγο το καλοκαιρι

λενε πως οσο κι αν γερασουμε δεν

στα ματια μου. αν προσεξεις καλυτερα. θα διακρινεις

στη συνεχεια οι καταστασεις επεκταθηκαν

οσο πιο πολυ, τοσο πιο πολυ

πως ειπες; τοσο

κινουμαστε αντιθετα, ακουμε λιγοτερο,
φερουμε μεσα μας

η επαφη και η πραγματικοτητα.
τα χερια με τα handsaplast

κοκκινο. το σημαδι. εξω. η πληγη.
πληγωθηκα. απο το γνωστο

Ο Β μου εξηγει. καθεται

αυτος ο αποηχος των αγνωστων ανθρωπων.
καρδια μου σιωπηλη

παιζω-δεν παιζω-παιζω-δεν παιζω..
καποιος κινδυνος..καποια ψυχη

και μεσα στο πλεουμενο το σωμα δεν πασχιζει;

να το σκορπισεις. δυνασαι. ειμαι εδω. και το περιμενω

το τραγουδι ειναι σπανιο. κι ακριβο

θα υπαρχει βεβαια ενας τροπος

δεν συμφωνεις;

οι ανθρωποι ειναι σιωπηλοι και αφηνουν να σκουριαζει

παρ'ολο που σχεδον ποτε δε νιωθω, πηγαινω

τα σινεμα. τα παρκα. τα προαστεια.
το βραδυ που ακουω το νερο

Ο Α εχει εξοικειωθει και συνεχιζει

που σε παιρναν σβαρνα, που ειχες δει,
τα τσολια με τα χερια στις τσεπες

δεν εχω δει ποτε τα χερια να καταστρεφουν.
με καταλαβαινεις;

για την καλημερα σου. για τις ιδεες σου,
για την ομορφια.

και μου λεει: "δεν ξερω τι καταλαβαινω"

and Iam running away, you are running, you are running away, τι αστειο

πρωτον δεν ειναι αστειο, και δευτερον δεν φευγεις. θα πρεπε να ειχες καταλαβει

μπαινει ο ενας, φευγει ο αλλος,
αυτο ειναι το μειονεκτημα

εμενα δε μου αρεσει, μου αρεσει να σου βαζω τραγουδια. θελεις να σου δειξω;

το βραδυ. η σιωπη. γιατι μπορεις να συναντησεις.
εκει στα δεντρα!

Ο Γ θελει να βγαλει

where is the centre of your city?

να σου βγαλω. να μου βγαλεις. τη μασκα

where is the neighbourhood of your life?

ειμαι πολυ ευτυχισμενος. αληθεια.
μετρησα την αποσταση

where does your refugee heart lives?

πιστεψα στη καρδια ως σωστο μετρο

πανω απο τον χαρτη
γιατι δε ξερω να ζω

εξω απο το λαβυρινθο
}το ζητημα ειναι η αληθεια{
της αγαπης

τιποτε δεν ηταν δικο μου

αυτο ειναι ενα παιχνιδι

πως μπορει καποιος να νιωσει καποιον δικο του;

με λεξεις διατεθειμενες κι ανεξελεγκτες. αφειδως

ο Α χαμογελα

γενικα, το σωμα μ'εμποδιζει

τωρα ειμαι ηρεμος

χρησιμοποιω και εμφανιζω

και ποσο δυσκολο ειναι ν'αγκαλιασουμε

νομιζω. οτι εχω

οπως αυτο, οπως αυτο, οπως αυτο

εξαντλω μα δε συμπιπτω

κατω απο την επιφανεια υπαρχουν
πολλα λεπτα χαρακτηριστικα

εκτος κι αν ο καθενας αποφασισει να συναντησει

ο Β κοιταζει και μου κανει νοημα

θα μπορουσα να ειχα, να εχω, θα εχω

τα ματια μου ειναι μια πυλη για την καρδια

αφανεις, απροσδιοριστοι κι εξαρτημενοι

σ'ενα καρφι. με δυναμη πανω σ'ένα μεγαλο καρφι

υπαρχουν αραγε διαφορετικοι;

μεχρι πριν δυο χρονια αυτο το. παρα πολυ

Ο Γ θυμαται για λιγο το καλοκαιρι

λενε πως οσο κι αν γερασουμε δεν

στα ματια μου. αν προσεξεις καλυτερα. θα διακρινεις

στη συνεχεια οι καταστασεις επεκταθηκαν

οσο πιο πολυ, τοσο πιο πολυ

πως ειπες; τοσο

κινουμαστε αντιθετα, ακουμε λιγοτερο,
φερουμε μεσα μας

η επαφη και η πραγματικοτητα.
τα χερια με τα handsaplast

κοκκινο. το σημαδι. εξω. η πληγη.
πληγωθηκα. απο το γνωστο

Ο Β μου εξηγει. καθεται

αυτος ο αποηχος των αγνωστων ανθρωπων.
καρδια μου σιωπηλη

παιζω-δεν παιζω-παιζω-δεν παιζω..
καποιος κινδυνος..καποια ψυχη

και μεσα στο πλεουμενο το σωμα δεν πασχιζει;

να το σκορπισεις. δυνασαι. ειμαι εδω. και το περιμενω

το τραγουδι ειναι σπανιο. κι ακριβο

θα υπαρχει βεβαια ενας τροπος

δεν συμφωνεις;

οι ανθρωποι ειναι σιωπηλοι και αφηνουν να σκουριαζει

παρ'ολο που σχεδον ποτε δε νιωθω, πηγαινω

τα σινεμα. τα παρκα. τα προαστεια.
το βραδυ που ακουω το νερο

Ο Α εχει εξοικειωθει και συνεχιζει

που σε παιρναν σβαρνα, που ειχες δει,
τα τσολια με τα χερια στις τσεπες

δεν εχω δει ποτε τα χερια να καταστρεφουν.
με καταλαβαινεις;

για την καλημερα σου. για τις ιδεες σου,
για την ομορφια.

και μου λεει: "δεν ξερω τι καταλαβαινω"

and Iam running away, you are running, you are running away, τι αστειο

πρωτον δεν ειναι αστειο, και δευτερον δεν φευγεις. θα πρεπε να ειχες καταλαβει

μπαινει ο ενας, φευγει ο αλλος,
αυτο ειναι το μειονεκτημα

εμενα δε μου αρεσει, μου αρεσει να σου βαζω τραγουδια. θελεις να σου δειξω;

το βραδυ. η σιωπη. γιατι μπορεις να συναντησεις.
εκει στα δεντρα!

Ο Γ θελει να βγαλει

where is the centre of your city?

να σου βγαλω. να μου βγαλεις. τη μασκα

where is the neighbourhood of your life?

ειμαι πολυ ευτυχισμενος. αληθεια.
μετρησα την αποσταση

where does your refugee heart lives?

πιστεψα στη καρδια ως σωστο μετρο

πανω απο τον χαρτη


εξω απο το λαβυρινθο
}το ζητημα ειναι η αληθεια{
της αγαπης
8 comments:
αυτό ακριβώς..
Διαβασμένο από κάτω προς τα πάνω, κλείνει με κάτι περισσότερο από ένα ζήτημα.
:)
Το κέντρο μου χτυπησες παλι.
alh8eia einai...
i agapi ws alitheia
den einai ...giati i agapi einai dunamiki kai oxi statiki
einai ta panta kai to tipota kai auti einai i goiteiua pou den entexetai kai den viwnetai para se oneira kapws perierga
i agapi dialiei to OLON kai to EGW kai to TIPOTA
opws leei o kapoios , LOve is the Law, Love under Will,
mono pou i agapi einai anoigma se katastasi kai sto Allo, einai isws Apodoxi tou dinamikou kai tis duanmikis, isws einai to Nai pou den leme giati autop akrivws tha simanei kai to Telos mas. Agapi se matia , swmata, mnimes...kala ksexname to polu aplo ..oti i Agapi eimaste eimeis kai mono emeis , toso apla kai toso duskola. To Emeis stin apoluti mi - uparksi tou ...tote Eimaste kai tote Agapame
xristos
Κουστουμια(ισως ολοι κουστουμια:)
πραγματικά κοινοποιεί.
με κάνει να νιώθω να'χω καταλάβει.
χαίρομαι έστω κι αν απλώς νομίζω πως κατάλαβα. και νιώθω ευαισθητοποιημένη.
a brave new testament -statement, ομορφιά και αλήθεια, κι ας ανοίγει ο χρόνος ρωγμές
Post a Comment